Ο Δημήτρης Πικιώνης απόψε στην ΕΤ1.

Κοίτα να δεις κάτι συμπτώσεις...

Εδώ και δύο περίπου εβδομάδες θέλω να γράψω κάτι για το σπουδαίο αρχιτέκτονα Δημήτρη Πικιώνη με αφορμή την έκθεση που γίνεται προς τιμήν του στο μουσείο Μπενάκη.

Και με μεγάλη μου χαρά είδα στο πρόγραμμα της τηλεόρασης (ναι υπάρχουν ακόμη καλές εκπομπές σ'αυτό το κουτί) πως απόψε στην ΕΤ1 θα προβληθεί ένα αφιέρωμα για τη ζωή και το έργο του μεγάλου αρχιτέκτονα.

Μελετώντας ,λοιπόν, ορισμένα βιβλία και σχετικές δημοσιεύσεις ξεχώρισα αυτήν την πολύτιμη ιστοσελίδα:
 http://wwk.kathimerini.gr/kath/7days/1994/10/16101994.pdf .
Είναι ένα αρχείο pdf στο οποίο υπάρχει αφιέρωμα 32 σελίδων στο περιοδικό "7 Ημέρες" της κυριακάτικης "Καθημερινής" της 16ης Οκτωβρίου του 1994.

Οι πληροφορίες που ξεχώρισα για να παραθέσω εδώ είναι οι εξής:

Γεννήθηκε το 1887 στον Πειραιά.

Το 1904 είναι πρωτοετής στο ΕΜΠ στη σχολή των Πολιτικών μηχανικών και αποφοιτά το 1908. (σπουδαίος ήδη από τα φοιτητικά του χρόνια)

Την ίδια χρονιά φεύγει στο Μόναχο όπου κάνει μαθήματα ελευθέρου σχεδίου και γλυπτικής,όμως στο τέλος του έτους επηρεασμένος από κάποια έργα του Σεζάν αναχωρεί για το Παρίσι.

Από το 1909 εώς τις αρχές του 1912 ασχολείται εκεί με τη σπουδή σχεδίου και ζωγραφικής στην Académie de la Grande Chauniére υπό τον L. Simon. Παράλληλα γράφεται στο εργαστήρι του αρχιτέκτονα G. Chifflot και παρακολουθεί το μάθημα των αρχιτεκτονικών συνθέσεων στην Ecole des Beaux Art. (mon rêve!)

Επιστρέφοντας το 1912 στην Ελλάδα ολοκληρώνει την αρχιτεκτονική του μόρφωση και ξεκινάει τις πρώτες του μελέτες πάνω στην αρχιτεκτονική της νεοελληνικής παράδοσης.

Το 1921 χτίζει το πρώτο του σπίτι στις Τζιτζιφιές,σημαντικό είναι πως στην εφημερίδα "Πολιτεία" ο Φ.Πολίτης του αφιερώνει 4 σελίδες!

Ήδη το 1925 ορίζεται έκτακτος καθηγητής στο ΕΜΠ στην έδρα της Διακοσμητικής.

Το 1929  μελετά επί τόπου, για τρεις μήνες, τη λαϊκή αρχιτεκτονική της Xίου και συγγράφει, κατά

παραγγελίαν του Aργέντη, μελέτη στη γαλλική γλώσσα για την αστική αρχιτεκτονική του νησι ού.

Στα χρόνια που ακολουθούν θα γίνει μόνιμος καθηγητής στο ΕΜΠ,θα κτίσει το Δημοτικό σχολείο στα Πευκάκια,το θερινό θέατρο Μαρίκας Κοτοπούλη κ.α, εκδίδει ένα περιοδικό και δύο βιβλία, ενώ ταυτόχρονα αναλαμβάνει την  oργάνωση λαo γραφικών αποστολών σε αστικά κέντρα της Δ. Mακεδονίας (Bέροια, Kοζάνη,Σιάτιστα, Kαστοριά).

Κάτι που είναι πραγματικά εντυπωσιακό έγινε το 1961.Eκλέγεται ομόφωνα αντεπιστέλλον μέλος της Aκαδημίας Kαλών Tεxνών τoυ Moνάxoυ ύστερα από πρόταση του Γερμανού καθηγητή της Πολυτεχνικής Σχολής  κ.Wiedeman. Tην ίδια εποχή σχεδιάζει τον περίφημο Παιδικό Kήπο της Φιλοθέης.

Το 1966 εκλέγεται τακτικό μέλος της Aκαδημίας Aθηνών (τάξη Γραμμάτων και Tεχνών) στην έδρα της Aρχιτεκτονικής. 

Το 1968 ο Δημήτρης Πικιώνης πεθαίνει στην Αθήνα.

Ο Γιάννης Τσαρούχης γράφει:

"TO EΞAIPETIKO με τον Πικιώνη είναι ότι,σε μια εποχή που η κτηριολογία ήρθε να αντικαταστήσει την αρχιτεκτονική, ο Πικιώνης αντέδρασε θέλοντας να παρουσιάσει την αρχιτεκτονική ως τέχνη,χωρίς να ντρέπεται γι’ αυτό , όπως οι σύγχρονοί του που νόμιζαν πως είναι πιο καθώς πρέπει να είναι κτηριολόγοι.".

Απόψε λοιπόν στις 11.00 μμ στην εκπομπή "Προσκήνιο" στην ΕΤ1 θα παρακολουθήσουμε το αφιέρωμα με τίτλο

"ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΙΚΙΩΝΗΣ: Η ΑΝΑΓΚΗ ΤΟΥ ΚΟΙΝΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ" 

"Από τη σειρά «Παρασκήνιο» ένα ντοκιμαντέρ αφιερωμένο στη ζωή και το έργο του Δημήτρη Πικιώνη, με αφορμή την έκθεση, που οργανώνει το Μουσείο Μπενάκη στα τέλη αυτής της χρονιάς. Η διαμόρφωση του χώρου γύρω από τους λόφους της Ακρόπολης και του Φιλοπάππου, ο Παιδικός Κήπος της Φιλοθέης, η ουτοπία της Αιξωνής, το σχολείο στα Πευκάκια, η πολυκατοικία της οδού Χέϋδεν, είναι μέρος μόνο του έργου μέσα από το οποίο ο μεγάλος αρχιτέκτονας – διανοητής άφησε ανεξίτηλο το αποτύπωμά του στην νεοελληνική αρχιτεκτονική, είτε ως δημιουργός είτε ως δάσκαλος είτε ως στοχαστής. Κυνηγός «του ανέφικτου» ο Πικιώνης, διδάσκει με τη ζωή και το έργο του πως «τίποτα δεν υπάρχει μόνο του αλλά τα πάντα είναι μέρος μιας καθολικής Αρμονίας. Όλα διαπερνούν το ένα τ' άλλο και πάσχουν και μεταβάλλονται το ένα από τ’ άλλο. Και δεν μπορείς να συλλάβεις το ένα παρά μέσον των άλλων...»
Η ταινία επιχειρεί έναν διάλογο μεταξύ του ίδιου και των αφηγητών της ταινίας (αναλυτές, παλιοί μαθητές του, ειδικοί), μέσα από ένα μοναδικό ντοκουμέντο (ομιλία στο Ναύπλιο) που διέσωσε η κόρη του Αγνή, αλλά και από ένα ερασιτεχνικό φιλμάκι 8 χιλιοστών που διέσωσε ο εγγονός του Δ.Ι. Πικιώνης. Αποσπάσματα από κείμενα του Πικιώνη διαβάζει η ηθοποιός Λουκία Μιχαλοπούλου".

Σκηνοθεσία: Άγγελος Κοβότσος 
Διεύθυνση Φωτογραφίας: Γιώργος Πουλίδης 
Ηχοληψία: Δημήτρης Βασιλειάδης 
Μοντάζ: Τάκης Γοργορίνης 

Παραγωγή:Ελληνική
Παραγωγή:Cinetic, 2010

Θα μορφωθούμε,λοιπόν,απόψε και θα επανέλθουμε αύριο με τις υπόλοιπες πληροφορίες κύριως σχετικά με την έκθεση που πραγματοποιείται στο μουσείο Μπενάκη.