Saturday 25 June 2011

5 και σήμερα_

(Δ ω μ ά τ ι ο  μ ε  θ έ α)

Όταν είσαι σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης  κι έχεις ακόμη 5 μέρες διαβάσματος και πίεσης 
μια τηλεμεταφορά είναι αρκετή για να σε ξεκουράσει.
Απλά δες τις φωτογραφίες και φαντάσου τον εαυτό σου σ'ένα από αυτά τα δωμάτια....

via  http://housedesigndecorating.com/
via http://homedecoratingplan.com/
via http://homedecoratingplan.com/ 

υγ: υπομονούλα και καλή καρδιά_

Sunday 19 June 2011

"Φωτοκάλεσμα" στη Σχολή μου*


Το "Φωτο_κάλεσμα" που είχε κάνει η Σχολή μου με αφορμή την παρουσίαση των πτυχιακών εργασιών του Αρχιτεκτονικού Τομέα το θυμάστε?


Ήταν στις 13 Απριλίου και πραγματικά η παρακολούθηση των παρουσιάσεων έγινε πιο ενδιαφέρουσα αφού καλούμασταν την ίδια ώρα να αποτυπώσουμε με τη φωτογραφική μας μηχανή ότι κινούσε το ενδιαφέρον μας.
Έτσι, λοιπόν, ανταποκρίθηκα κι εγώ με μεγάλη χαρά σ'αυτήν την πρόσκληση κι έπειτα ακολούθησαν μερικές ακόμη πιο όμορφες στιγμές.
Είχα τη μεγάλη τιμή να ζητηθούν οι φωτογραφίες μου από τους καθηγητές της Σχολής με σκοπό να αναρτηθούν στο site του Τομέα αλλά και να χρησιμοποιηθούν σαν υλικό παρουσίασης αυτού.
-τελικά θα αφήσω το "σημάδι" μου σ'αυτήν τη Σχολή, τουλάχιστον διαδικτυακά :-) -

Στα παρακάτω links μπορείτε να μοιραστείτε τη χαρά μου κι εσείς:

Εδώ  θα βρείτε την παρουσίαση του Τομέα (δείτε το caption των φωτογραφιών)
και εδώ θα βρείτε το αρχείο φωτογραφίων από τις παρουσιάσεις των Πτυχιακών
(οι περισσότερες έχουν τραβηχτεί από τον καθηγητή μας και υπεύθυνο του Τμήματος κύριο Γ.Κουτούπη) ενώ στο πάνω μέρος της σελίδας θα βρείτε το link απ'όπου μπορείτε να δείτε το pdf με τις δικές μου φωτογραφίες.


Αξίζει να προτείνετε κάτι τέτοιο και στις δικές σας Σχολές.
Εμείς πάντως περιμένουμε το επόμενο "φωτο_κάλεσμα"...

Saturday 18 June 2011

Music in...architectural terms. [3]


Κάστρο χαμηλό
στην άμμο πάνω την υγρή
Νύχτα το πουλώ
και λέω στο κύμα
κάν'το γη!

Βότσαλα γυμνά
για να'ρθει ο κόσμος διακοπές
κι ύστερα αρχινά
και βγάζει η θάλασσα σιωπές

Αγάπη μου είμαστε ένοχοι
αγάπη μου και λίγοι
Κι η νύχτα η πανέμορφη
λεφτά ζητάει
να φύγει

Γόνατα βαριά
στη γέννα του άσπρου φεγγαριού
μέσα μου σκουριά
κι εκείνη η γεύση του σταριού

Έναστρος γκρεμός
για να γκρεμίζεται η βράδιά
κι έγειρε λαιμός
σ'ενα τραπέζι καρυδιάς

Αγάπη μου είμαστε ένοχοι
αγάπη μου και λίγοι
Κι η νύχτα η πανέμορφη
λεφτά ζητάει
να φύγει


Στίχοι: Λίνα Νικολακοπούλου
Μουσική: Σταμάτης Κραουνάκης
Πρώτη εκτέλεση: Άλκηστις Πρωτοψάλτη

Saturday 11 June 2011

We may relax*

via: thecoolhunter.com

via: the coolhunter.com

Η αλήθεια είναι πως όσο πιεσμένο κι αν είναι το πρόγραμμά μας είναι απαραίτητο να βρίσκουμε λίγο χρόνο για να ξεκουραζόμαστε.
Κάποιοι για παράδειγμα, ενόψει του τριημέρου πήγαν σε κάποιο παραθαλάσσιο μέρος.

Βέβαια ,πάντα υπάρχουν κι αυτοί οι τυχεροί που ακόμη και η θέα που έχουν από το σπίτι τους είναι αρκετή για να τους "ταξιδέψει"...

Ωστόσο, αν είσαι με αυτούς που αγαπάς τι σημασία έχει το ΠΟΥ είσαι?

Καλό τριήμερο & καλή ξεκούραση :-)

Thursday 9 June 2011

Happy Birthday Frank Lloyd Wright*

Χθες ήταν τα γενέθλια του Frank L.Wright, 
αλλά εγώ είχα εξετάσεις στις "Μεταλλικές κατασκευές"...
Οπότε σήμερα θα μοιραστούμε αυτό το τραγούδι που για τίτλο έχει το όνομά του
και σίγουρα είναι διάχυτη η αρχιτεκτονική του αύρα...


So long Frank Lloyd Wright


So long, Frank Lloyd Wright.
I can't believe your song is gone so soon.
I barely learned the tune
So soon
So soon.

I'll remember Frank Lloyd Wright.
All of the nights we'd harmonize till dawn.
I never laughed so long
So long
So long.

Architects may come and
Architects may go and
Never change your point of view.
When I run dry
I stop awhile and think of you

So long, Frank Lloyd Wright
All of the nights we'd harmonize till dawn.
I never laughed so long
So long
So long.

Written by Paul Simon and sung by Paul Simon and Art Garfunkel on their album Bridge Over Troubled Water.

Monday 6 June 2011

Ο Άρης Κωνσταντινίδης "επανακυκλοφορεί".


ΣΚΕΨΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΕ∆ΙΑ ΤΟΥ ΑΡΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙ∆Η ΕΠΑΝΑΚΥΚΛΟΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΤΡΕΙΣ ΤΟΜΟΥΣ


«∆εν έχουµε αρχιτεκτονική!»

Της Έφης Φαλίδα

ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: Δευτέρα 30 Μαΐου 2011

Το ανανεωµένο  ενδιαφέρον  για τον  αρχιτέκτονα Αρη  Κωνσταντινίδη  δίνει το  έναυσµα για την  επανέκδοση  των έργων του  που από καιρό  έχουν εξαντληθεί.  Στην επάνω  φωτογραφία,  ο αρχιτέκτονας  ταξιδεύοντας για  την Αίγινα. ∆εξιά,  το σχέδιο του Αρη  Κωνσταντινίδη  από ένα  µυκονιάτικο  ξωκκλήσι κοσµεί  το εσώφυλλο  του βιβλίου  «Ξωκκλήσια  της Μυκόνου»
«∆εν έχουµε σήµερα ελληνική αρχιτεκτονική  – κι ας µη θυµώσει κανένας! ∆εν έχουµε αρχιτεκτονικές µορφές που να στέκουν µέσα στο φως και στη µορφή του τοπίου µας, δεν έχουµε και ούτε θα αποκτήσουµε ποτές, όσο ο εαυτός µας τρέχει κι ακκίζεται και τσακίζεται για πράξεις που δεν έχουν παρά µονάχα µίαν πρόσκαιρη σηµασία. Αφίνοντας τα πάντα σε ένα εφήµερο πέρασµα, µέσα στη δίνη του συρµού, χωρίς πίστη και πόνο και δέος», έγραφε ο αρχιτέκτονας Αρης Κωνσταντινίδης το 1947, αποτιµώντας τα αρχιτεκτονικά, κοινωνικά και πολιτικά δεδοµένα της εποχής του. 


Οι εκτιµήσεις του, «σκέψεις γενικές», όπως τις παρουσιάζει ο ίδιος στο βιβλίο του «∆ύο “χωριά” από τη Μύκονο»,συνοδεύουν τα σχέδιά του από τα παραδοσιακά σπίτια του νησιού, τα οποία µελέτησε σε εκείνο το ταξίδι του. Η επικαιρότητά τους είναι µια απόδειξη του ενδιαφέροντος που έχει προξενήσει το έργο του, τόσο στη διεθνή όσο και την εδώ αρχιτεκτονική κοινότητα. Οι σκέψεις του Κωνσταντινίδη κυκλοφορούν ξανά. Τα γραπτά του επανεκδίδουν οι Πανεπιστηµιακές Εκδόσεις Κρήτης, µε την άδεια των παιδιών και κληρονόµων του αρχιτέκτονα, ∆ηµήτρη Κωνσταντινίδη και Αλεξάνδρας Τσουκαλά. Η αρχή γίνεται µε µία τριάδα που θα κυκλοφορήσει σε κασετίνα. Πρόκειται για τα «∆ύο “χωριά” από τη Μύκονο», τα «Παλιά αθηναϊκά σπίτια» και τα «Ξωκκλήσια της Μυκόνου». Θα ακολουθήσουν τα βιβλία του «Η αρχιτεκτονική της αρχιτεκτονικής - Ηµερολογιακά σηµειώµατα» και «Για την αρχιτεκτονική». 



Ο Αρης Κωνσταντινίδης υπήρξε ο αρχιτέκτονας που επένδυσε στο ελληνικό τοπίο. Οι γραπτές σκέψεις του, τα χτισµένα έργα του, τα σχέδιά του είναι η σύνθεση αυτής της επιλογής: ελληνική αρχιτεκτονική απέναντι στην ξενόφερτη µίµηση. Ο Κωνσταντινίδης επέµενε στην ανάδειξη της συνέχειας µέσα από τηναποδοχή της ελληνικής µας ταυτότητας.Και στη λειτουργία της αρχιτεκτονικής για να εξυπηρετεί ανάγκες και να δίνει λύσεις και όχι να γίνεται µέσο προσωπικής προβολής και ικανοποίησης του εγώ του κατασκευαστή. Πέρα απότην άσκηση δηµόσιας αρχιτεκτονικής, καθώς ανήκε στη γενιά των αρχιτεκτόνων του µοντέρνου κινήµατος που συµµετείχαν στα µεταπολεµικά έργα ανασυγκρότησης του υπουργείου ∆ηµοσίων Εργων, αναλαµβάνοντας τον σχεδιασµό των ξενοδοχείων «Ξενία» και την κατασκευή σειράς εργατικών κατοικιών, ο Αρης Κωνσταντινίδης άφησε το στίγµα του και µε ιδιωτικά έργα. 


Εχτιζε «δοχεία ζωής»



Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1913, σπούδασε στο Πολυτεχνείο του Μονάχου και ήρθε σε επαφή µε τις απόψεις του µοντέρνου κινήµατος. Η θέση του Αρη Κωνσταντινίδη στον δηµόσιο τοµέα, αρχικά στην Πολεοδοµική Υπηρεσία της Αθήνας και µετά τον πόλεµο στον Οργανισµό Εργατικής Κατοικίας, µε το του προϊσταµένου της Τεχνικής Υπηρεσίας στον ΕΟΤ, του έδωσε την ευκαιρία να εφαρµόσει την πεποίθησή του ότι η αρχιτεκτονική είναι ένα κοινωνικό λειτούργηµα. «Καταφέρνει όχι µόνο να χτίζει “δοχεία ζωής” (ο όρος είναι του ίδιου), αλλά και να διαµορφώνει µία σαφή αρχιτεκτονική γλώσσα µε την οποία παίρνει θέση πάνω στα µεγάλα προβλήµατα της εποχής του», αναφέρει ο γιος του ∆ηµήτρης Κωνσταντινίδης. «Το ενδιαφέρον του για τη δηµιουργία µιας σύγχρονης αρχιτεκτονικής που να βγαίνει από τις ανάγκες του τόπου του τον οδηγεί στο να µελετήσει εκτεταµένα την ανώνυµη αρχιτεκτονική στην Ελλάδα και να δηµοσιεύσει τρία βιβλία από το 1947 έως το 1953, όπου καταπιάνεται µε συγκεκριµένα παραδείγµατα ανώνυµης αρχιτεκτονικής». 

πηγή: www.tanea.gr


Δεν ξέρω για εσάς, προσωπικά προσπάθησα εις τριπλούν να διαβάσω βιβλία του Α.Κωνσταντινίδη ("Αμαρτωλοί και κλέφτες","Η αρχιτεκτονική της αρχιτεκτονικής" και "Για την αρχιτεκτονική") και δυσκολεύτηκα και τις τρεις.Αλλά άξιζε.Ίσως να φταίει και η καθαρεύουσα και το ότι δεν είμαστε εξοικειωμένοι με αυτήν εμείς οι νεότεροι. Ωστόσο αναζητήστε τα βιβλία του.Είναι πραγματικά πολύτιμες οι γνώσεις που θα σας αφήσουν...

Friday 3 June 2011

Secret Thessaloniki #2




Ίσως να είναι αυτή η πολυκατοικία που ξεχωρίζω στην πόλη μας για ποικίλους λόγους...
Απλά στάσου μπροστά στην είσοδο του Λευκού Πύργου, γύρνα την πλάτη στη θάλασσα και κοίτα απέναντι...μάλλον δεν είμαι η μόνη που θα ήθελε αυτό το παράθυρο του πέμπτου ορόφου να είναι στο δωμάτιό της.


υγ: το υποσχέθηκα από τότε ,θα "ανακαλύψουμε" τις αρχιτεκτονικές λεπτομέρειες τις πόλης μας που περνούν απαρατήρητες...



Wednesday 1 June 2011

Γεώργιος Ζυμαράκης



O Γεώργος Zυμαράκης γεννήθηκε στη Xίο και σπούδασε στην Nέα Yόρκη και το Παρίσι. Eχει εκθέσει τόσο στις H.Π.A όσο και στην Eυρώπη και έργα του υπάρχουν σε πολλές σημαντικές συλλογές ανά τον κόσμο. Eργάζεται στην Aθήνα και στη Xίο και τα τελευταία 20 χρόνια εκδίδει το περιοδικό των Kαλών Tεχνών Gallery Guide.

via adamgallery.gr

Είχα τη μεγάλη χαρά ,λοιπόν, να γνωρίσω τον κ.Ζυμαράκη στο Πανελλήνιο Συνέδριο Αρχιτεκτόνων του ΣΑΔΑΣ-το θυμάστε; 
Και για την ακρίβεια ήταν μια εντελώς τυχαία συνάντηση που κατέληξε σε μια όμορφη γνωριμία.
Βλέπετε αν και η Αθήνα είναι το δεύτερο "σπίτι μου" δεν είχα ξαναπάει στο Ζάππειο και ευτυχώς βρέθηκε ένας ευγενικός κύριος, με ποδήλατο για να μου δείξει την είσοδο.Ποιος να το περίμενε πως θα ήταν ο κ.Ζυμαράκης; 

Μου είπε για τη ζωή του εκεί, για το έργο του, για τις διάφορες εκθέσεις που έχει κάνει ανά τον κόσμο, για την κόρη του που επίσης σπούδασε στην Αμερική αλλά και για κάτι που καλλιέργησε μέσα από την τέχνη του.Το να μπορεί να "διαβάζει" τον άλλον μόνο και μόνο από τις εκφράσεις του προσώπου του και τις κινήσεις του. Και πως αυτά τα στοιχεία είναι παρόμοια ανάμεσα σε ανθρώπους της ίδιας φυλής αλλά και το πόσο ανόμοια είναι συγκριτικά με άλλες φυλές.Θυμάμαι χαρακτηριστικά να λέει το πόσο του αρέσει όταν συναντάει ανθρώπους που σε ανάστημα και χαρακτηριστικά θυμίζουν την κλασική αρχαιοελληνική ομορφιά.

Φυσικά αυτό που με ενθουσίασε περισσότερο απ' όλα ήταν το γεγονός πως υπήρξε πολύ καλός φίλος με τον Frank Gehry.Όσο ζούσε και δημιουργούσε στην Αμερική έκαναν παρέα και ήταν πολλές οι φορές που πήγαινε μαζί του σε κάποιο εργοτάξιο. Το ατελιέ του να φανταστείτε ήταν απέναντι από το γραφείο του Gehry. (!!!)



Ψάξτε -εάν δεν το ξέρετε ήδη- το περιοδικό Gallery Guide. Πραγματικά ο πληρέστερος οδηγός για τις Καλές Τέχνες σε όλους τους εκθεσιακούς χώρους και gallery της Ελλάδας.


υγ αν απουσιάζω φταίει που ξεκίνησαν τα επίπονα ταξίδια στον κόσμο της εξεταστικής.

you may also like these terms....

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...