Monday 26 December 2011

Home is where the heart is*


Χριστούγεννα είναι η αγάπη.
Χριστούγεννα είναι η νοσταλγία.
Χριστούγεννα είναι οι αγκαλιές.
Χριστούγεννα είναι οι πολλές αγκαλιές.
Χριστούγεννα είναι τα ακριβά δώρα που ποτέ δεν είναι τα πιο ακριβά.
Χριστούγεννα είναι το φως.
Χριστούγεννα είναι το ΜΑΖΙ.
Χριστούγεννα είναι οι βόλτες δίχως αύριο.

Και ενώ στο μυαλό μου τριγυρνούν αυτές οι σκέψεις βρήκα σε κάποιο tumblr. αυτήν τη φωτογραφία: 


συμφωνώ απόλυτα.
Σπίτι μας είναι όπου έχουμε ένα κομμάτι της καρδιάς μας.
Κι αν είσαι τυχερός δεν έχεις μόνο ένα σπίτι.

Το θέμα είναι τι συμβαίνει με το σπίτι όταν το κομμάτι της καρδιάς σου που του αντιστοιχεί
σπάει, χάνεται, πληγώνεται...

Για σκέψου μια δική σου ιστορία και πες μου αν συμφωνείς με τη δική μου.
Δεν είναι αρκετά παράδοξο / γλυκόπικρο / ασαφές / νοσταλγικό 
το συναίσθημα που δημιουργείται μέσα σου 

όταν περνάς κάτω από το σπίτι κάποιου που κάποτε αγάπησες και τώρα πια δεν είναι παρών στη ζωή σου;

Μπορείς ακόμη να φέρεις πολύ γρήγορα στο νου σου πολλές όμορφες στιγμές 
που έζησες σε αυτό το σπίτι...ή και άσχημες...όλες όμως μοναδικές...
Και για δες, αυτό το σπίτι μοιάζει να είναι ένα δοχείο ζωής 
που θα έλεγε και ο Α.Κωνσταντινίδης, ένα δοχείο που φυλάει μέσα του 
όλες αυτές τις στιγμές που έζησες εκεί...

Κι εσύ περνάς από κάτω, βλέπεις ανοιχτά παντζούρια και φώτα αλλά ξέρεις πως αυτό που είναι τόσο κοντά σου είναι ταυτόχρονα μίλια μακρυά σου...και δε γυρίζει...





No comments:

you may also like these terms....

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...