Καλοκαίρι σημαίνει φυγή_

Σήμερα είναι η ομορφότερη Κυριακή μετά από πολύ καιρό.

Συντρέχουν δύο λόγοι.

Ο πρώτος είναι πως την περασμένη Πέμπτη τέλειωσε -επιτέλους- μια άκρως κουραστική εξεταστική και μαζί με αυτή αφήσαμε πίσω μας και ολόκληρο το 3ο έτος 

(εξίσου κουραστικό,αλλά ευτυχώς επιτυχημένο).

Ο δεύτερος λόγος είναι πως από αύριο 

δε θα βρίσκομαι ανάμεσα σε κτήρια, καυσαέρια και σκοτεινιά , 

αλλά ανάμεσα σε κύματα, κοχύλια και φως.

Προφανώς ο δίχρονος ανηψιός μου θα με παρασύρει σε παιχνίδια στην άμμο όπως αυτά ...

Δεν ξέρω αν θα φτιάξουμε παλάτια ολόκληρα..., 

ξέρω όμως πως αφού πέρυσι δεν τήρησα την υπόσχεσή μου φέτος θα το κάνω....:

"ΚΟΝΤΑ ΣΤΑ ΚΥΜΑΤΑ ΘΑ ΧΤΙΣΩ ΤΟ ΠΑΛΑΤΙ ΜΟΥ..."

Εύχομαι ,λοιπόν, αυτό το καλοκαίρι να βρούμε όλοι έστω και λίγο χρόνο να ξεχαστούμε, 

να ονειρευτούμε, να ταξιδέψουμε (και το μυαλό ταξιδεύει), ώστε να ξαναγεννηθεί μέσα μας η ελπίδα και το φως...

υγ: πριν απ'όλα να βάλεις στη βαλίτσα σου  το βιβλίο 

που θα συνοδεύει τα θερινά μεσημέρια σου.